Ofiara zewnętrzna, by była prawdziwa, powinna być wyrazem ofiary duchowej: Moją ofiarą... duch skruszony... (Ps 51:19). Prorocy Starego Przymierza często piętnowali ofiary składane bez zaangażowania wewnętrznego (Por. Am 5:21-25). lub nie mające związku z miłością bliźniego (Por. Iz 1:10-20). Jezus przypomina słowa proroka Ozeasza: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary (Mt 9:13; 12:7) (Por. Oz 6:6). Jedyną doskonałą ofiarą jest ta, którą Chrystus złożył na krzyżu w całkowitym oddaniu się miłości Ojca i dla naszego zbawienia (Por. Hbr 9:13-14). Łącząc się z Jego ofiarą, możemy nasze życie uczynić ofiarą dla Boga.